Van Beemte-Broekland tot Auckland

Beste Allemaal,

Jullie zullen wel gedacht hebben “het is stil aan de overkant”. Om die stilte te verbreken heb ik het eerste reisverslag voor jullie geschreven.
Sommigen van jullie vroegen zich misschien wel af hoe moet die jongen ooit in Nieuw Zeeland komen? Nou, dat gaat dus het beste met het vliegtuig, en als arme studenten is het natuurlijk niet mogelijk om een je duur ticket te veroorloven, dat bleek ook een reden van bezorgdheid voor wat mensen omdat dit resulteerde in een vliegticket van Etihad Airways. Maar ook bij Etihad bleek het vliegen minder spannend dan dat ons door anderen verteld is. Het blijft toch een kwestie van opstijgen, vliegen en landen.

Toen we in het vliegtuig stapten nadat we door enkele belangstellenden hadden werden uitgezwaaid. Kregen we twee stoelen aangewezen waar we ons de komende 6 uur moesten vermaken, totdat we in Abu Dhabi zouden aankomen. Vooraf was het idee dit met slaap in te vullen, dit bleek echter in de praktijk niet helemaal zo te werken. Dat wist onze vliegmaatschappij waarschijnlijk ook en daarom hadden ze de stoelen van de mensen die voor ons zaten met een prachtige E-box (Etihad-box) uitgerust. Deze E-box bevatte een ruim assortiment aan zowel Chinese, Japanse als Arabische ondertitelde films. Maar met dit apparaat was het ook mogelijk om wat spelletjes te spelen. Ik heb daar dankbaar gebruik van gemaakt en wat gepoold tegen de computer eindstand Henk vs PC 6-11. Ik kon niet echt iets vinden om dit verlies van een computer te rechtvaardigen. Wellicht had het te maken dat het spel regelmatig werd stilgelegd en er een Arabische mededeling werd weergegeven gevolgd door een Engelse vertaling wat betekende dat we onze gordels moesten omdoen.

Dan is er nog zo iets… Vliegtuigmaaltijden. Zodra de geur van de vers opgewarmde maaltijden het vliegtuig vult is mijn reactie “nou dat ruikt wel goed” dit blijkt bij inname van het voedsel niet de aan de verwachtingen te voldoen. De, volgens de menukaart, Harissa lamb(uiteraard volgens de Halal bereidt)smaakt weldegelijk anders dan het ruikt. Met de bijgestelde verwachtingen gaan we de volgende maaltijd tegemoet. Als ook deze maaltijd “Hot-Sour Chicken” geen feestmaal blijkt te zijn, en ik de geur van voedsel met de smaak ervan ga associëren worden de maaltijden niet meer een moment om naar uit te kijken. De laatste (zelf hollandsachtige) maaltijd met gebakken ei, aardappels en worst heb ik aan mij voorbij laat gaan. Benieuwd hoe deze maaltijd gesmaakt heeft? Helmig kan jullie daar meer over vertellen :P O ja, over de wrap met kip als ontbijt mag niet geklaagd worden die was echt lekker!

Toen we in Brisbane aankwamen hebben we onszelf maar getrakteerd op een Oudhollandse snackmaaltijd. Zie foto. Enige minpuntje: de kipnuggets bevatte een kern van kaas… Voor de mensen die het niet weten, kaas is voor mij een synoniem voor horror. Om van deze voor de rest voortreffelijke maaltijd te genieten kregen we ruim de tijd namelijk zo’n 9 uur. Het eten hadden we iets eerder op en de rest van de tijd hebben we op de banken van de rustige gate-lobby van het vliegveld jetlag preventie gedaan.

Het laatste deel van onze reis werd door Virgin Australia uitgevoerd. Omdat onze vlucht met Virgin Australia via Etihad was geboekt hadden we het voorrecht een tablet te kunnen gebruiken met opmerkelijke specificaties op het gebied van gewicht en beschikbare informatie. Deze “tablet” hebben we gebruikt als vulling voor het opberg vak dat aan de stoel voor ons bevestigd was. We kregen ook een gratis blikje frisdrank, en dat had een andere inhoud, namelijk 355ml dat is niet opmerkelijk ten opzichte van onze 330ml maar de flessen in de winkel hebben wel de “American size” 2.25 liter!

Op het vliegveld van Auckland aangekomen zag ik gelijk mijn fiets bij de bagageband staan, ik blij natuurlijk mijn grootste zorg bleek voor niets te zijn, maar toen de andere rijkversierde koffer met de rest niet kwam opdagen en we wel meer als 10 keer de zelfde koffers langs hebben zien komen hebben we de moed opgegeven en hebben we dat aangegeven bij de service desk. Toen zijn we uitgecheckt en waren we nog net op tijd voor de airport pick-up. Onze chauffeur was bijna weggegaan omdat het allemaal wat lang duurde. We konden dus nog net mee, maar dat had wel gevolgen voor het inchecken in het appartement. Er was dus niemand bij de receptie om 04:00am en de chauffeur heeft even voor mij gebeld. Na ongeveer een half uur kwam er een half wakkere medewerker aan die in eerste instantie niets kon doen maar uiteindelijk toch nog een kamer heeft kunnen regelen.

’s Nachts ben ik in mijn kamer naar binnen geslopen om mijn huisgenoten niet wakker te maken. De huisgenoten heb ik later op de ochtend wel ontmoet. Toen ik ‘s nachts incheckte in het appartement zaten er zo’n zes chinezen (of andere Aziaten) buiten te roken. Ik had sterk het vermoeden dat het twee chinezen zouden zijn waarmee ik keuken, woonkamer en sanitair moest delen. Dit bleken twee toffe Nederlandse studenten uit Groningen te zijn die net twee dagen eerder aangekomen waren. Onze voertaal is hier dus gewoon Nederlands :)

Vrijdag ben ik ’s morgens maar op ontbijtjacht gegaan in de stad, na ongeveer 2 uur door de stad wandelen en denken “wat is het hier mooi en ik zal vast wel ergens een grote supermarkt vinden” heb ik het uiteindelijk maar aan iemand gevraagd. In de supermarkt heb ik besloten dat mijn ontbijt zou bestaan uit brood met schouderham (plakken van 3 mm met een zeer taaie buitenrand) en Sprite. Met Helmig ben ik nog even langs ons stagebemiddelingsbureau geweest. Daar kwam ik een van mijn huisgenoten weer tegen die daar stage gaat lopen. We hebben een NZ nummer (Als je die wilt hebben stuur dan ff een mail) gekregen voor onze telefoon. En nog wat informatie en tips voor de komende periode. We hebben gelijk even zonnebrand gekocht want er zit hier een gat in de ozonlaag daarom moet je ervoor zorgen dat je jezelf goed insmeert!

Zaterdag ben ik met mijn huisgenoten, en twee Nederlandse meiden die mijn huisgenoten al kenden, naar mount Eden geweest, een van de 50 vulkanen waar Auckland op gebouwd is. Echt een aanrader voor mensen die toevallig nog een keer in Auckland komen :P. Grafiek van de wandeling zit bij het reisverslag. ’s Middags ben ik met 5 anderen nog even door de stad gelopen om wat praktische dingen te kopen, en zijn we nog even bij de haven geweest. Ook hebben we nog een stukje Nieuw Zeelandse bouwkunde bekeken(foto).

Zondag ben ik ’s morgens naar St Andrew’s First Presbyterian Church geweest, iets anders dan dat ik thuis gewend ben. De mensen zijn hier allemaal erg aardig en na de kerkdienst heb ik een “tea” gedronken en met wat mensen gepraat. Even later liep net door het park van Auckland toen ik gebeld werd want mijn koffer was afgeleverd bij de receptie, maar de mensen die achter de balie zaten wilden niet tekenen voor ontvangst. De bezorger was bezorgd, en belde of het wel goed was als hij het daar achterliet, ik vond het goed want ja wat moeten de mensen hier met sokken van maat 49? Even later heb ik mijn koffer bij de receptie opgehaald, zo ver ik het heb gezien zit alles er nog in, op en aan! Een hele opluchting.

Vandaag is mijn eerste stagedag! Meer hierover in het volgende reisverslag. O ja het eerste pakje uit de X-box(Doos met verassingen waar ik er elke 1-2 weken een pakje uit mag halen. Gekregen van de vriendengroep)is een pak stroopwafels, Dankjulliewel!

Tot nu toe blijkt jetlag een fabeltje te zijn!

Groeten van Henk