Herfst

Beste allemaal… (ik heb nog steeds geen betere openingszin, ik moet eigenlijk iets hebben tussen Beste allemaal en jo gasten…)

Hier is officieel de herfst begonnen en dat werd aangekondigd met een cycloon. Het komt wel vaker voor in de buurt van Nieuw-Zeeland maar het was nog nooit gebeurd dat er een zo dicht langs zou gaan, het zou zeker niet onopgemerkt blijven volgens het weerbericht. Uiteindelijk bleek het allemaal wel mee te vallen en ging de cycloon net langs Nieuw-Zeeland heen. Het werd een Nederlands herfststormpje met de bijbehorende regen. De volgende dag was het gewoon weer stralend weer en leek het alsof er niets gebeurd was.

Ik heb eigenlijk niet echt dingen gedaan waarvan je zou kunnen zeggen dat ze uitzonderlijk zijn. Ik heb vorige week vrijdag met 2 ander Nederlandse jongens gefietst naar Piha. Die waren net iets beter in het spelletje fietsen en ik heb dus ongeveer 60km zitten harken… Zaterdags heb ik op het strand Mission Bay doorgebracht met een van de jongens waar ik het appartement mee deel.

Het is hier in de herfst dus eigenlijk wel aangenaam, daarom heb ik van de week veel gefietst en ook de eerste lekke band gehad. Sommige mensen zien in hun gedachten al een verdrietig jongentje dertig kilometer naar huis lopen, gelukkig was het minder spannend. Toen ik mijn fiets na een ochtend ritje weer in mijn appartement tegen de muur zette. Hoorde ik een minuut later een hele diepe zucht. Kort daarna een tweede diepe zucht, die eerste was van de achterband en de tweede was van mijzelf. Maar alles is weer gerepareerd en er is ook al weer een nieuw Nieuw-Zeelands reservebinnenbandje aangeschaft.

Vorige week heb ik ook een nieuwe werkplek gekregen in een van de universiteitsgebouwen. Waarschijnlijk is het een van de oudste die ze hebben want de lift heeft iets weg van een opgevoerde bouwvakkerslift, dat is ook waarom ik altijd met de nostalgische trap naar de derde verdieping ga. In Nederland zou dat de 2e verdieping heten maar hier is de begane grond al de eerste verdieping en dan tel je natuurlijk gewoon door. Ik zit nu met een aantal PhD studenten in een ruimte, PhD studenten zijn studenten die bezig zijn met hun promovering en dus Doctor willen worden. Zover als ik het met het blote oog kan zien zijn het allemaal, net als ik, immigranten. Niet erg spraakzaam, want ik heb nog niet echt contact met die studenten. Wel was er een keer iemand die vroeg of ik Nederlands was nou dat was ik, en hij ook. Misschien kom ik hem nog wel vaker tegen. In de afgeschermde werkplek naast mij is een poster opgehangen met de legendarische woorden: “If you pulled your toys apart when you were young to see how they worked, you’d make a great engineer.” Volgens ma haal(de) ik altijd alles uit elkaar en liet het dus niet bij alleen mijn eigen speelgoed. Dan moet dat met die engineering ook wel goed komen toch?

De laatste weken waren rustig vandaar dat het verslag wat kort is…

Tot de volgende keer.